Zo'n eigen kookvuurtje betekent dat ik zelf kon beslissen wat er precies op het menu stond. Lekker gemakkelijk en vooral lekker voorzichtig. Toch ben ik vaak heel dapper geweest en heb ik verschillende keren nieuwe dingen geproefd.
De eerste vakantie heb ik zelf gekookt 's avonds. En dan bedoel ik: de eerste avond lekkere pasta, daarna varieerde het tussen kip met gebakken aardappelen, kip met puree, soep, kip met een soort van frietjes, ... En af en toe gingen we op onze camping "uit eten". Daar heb ik voor de eerste keer in mijn leven croque monsieur gegeten. Nu, als je op vakantie gaat in Frankrijk, moet je weten dat zowat alles geserveerd wordt met frietjes: kaastaart met frietjes, panini met frietjes en dus ook croques met frietjes. Op de foto zie je onderaan mijn bordje met de croque monsieur en bovenaan dat van mijn vriend met een soort van kaastaart. En ik heb van beide bordjes geproefd. Verdorie, ik heb zelfs van de sla gegeten! Ik! Ik, die altijd zeg: "Sla, dat proeft groen! Sla, dat is droog! Sla, dat is niet lekker!" Het proefde -uiteraard- nog steeds groen, maar in combinatie met de frietjes en de croque viel het best nog mee. Eerst eventjes over de kaastaart of wat het dan ook was: ik moet eerlijk toegeven dat ik misschien wel fan ben van kaas. Ik weet niet of het de kaas was of het deeg dat zo lekker was, maar ik zou het zeker eens opnieuw proberen. De croque monsieur was ook lekker, maar jammer genoeg zat er niet alleen kaas tussen, maar hadden die Fransen er ook nog eens kaas bovenop laten smelten. Dat was een beetje te veel van't goeie! Er bestaat zoiets als "too much cheese". Ik heb er een kwartje van gegeten. Lijkt niet veel, maar ik voelde me die dag niet echt goed. Zelfs de frietjes heb ik niet opgegeten, dat wilt wat zeggen!
De foto hieronder toont zowel de prachtige natuur die er in Frankrijk te vinden is, als ons dagelijks middagmaal: van dat brood dat je twee weken kan bewaren. Niet echt gezond, maar het smaakte best wel goed. Als je goed kijkt, zie je ook "complet" staan: een volkoren broodje. Ik ben nog steeds verknocht aan wit brood, daar kan ik van blijven eten. Maar volkoren brood vind ik ook erg lekker. Da's veel gezonder en is langer houdbaar dan wit brood.
Tijdens de tweede vakantie zag ons menu er eigenlijk bijna altijd hetzelfde uit. 's Middags bokes met choco (of voor mijn vriend gelei, worst, kaas,...) en 's avonds een soepje met lekker vers stokbrood (voor mijn vriend een soepje of Italiaanse schotel of iets anders). Helemaal niet avontuurlijk dus. Maar toch heb ik ook op deze vakantie twee nieuwe soorten eten ontdekt: kugelkopf en flammenkueche. Kugelwat en flammerwie? Kugelkopf is een soort van cake, maar dan van brioche-deeg. In de standaard kugelkopf zitten rozijnen en amandelen, maar je vindt ook vele andere varianten: met bosbessen, chocolade, citroen, noem maar op! Mijn vriend en ik hebben de variant met chocoladestukjes geproefd. Hoewel het niet naar een gewone cupcake smaakt (het is minder zoet), vond ik het wel erg lekker. Flammenkueche is een ander regionaal gerecht van de Elzas. Het lijkt wat op een pizza, maar het deeg is zo dun als een pannenkoek. Bij een standaard flammenkueche wordt daar dan kaas, gebakken spekjes en gebakken ajuin opgedaan en dat wordt in de oven gedaan. Resultaat: een lekker krokante "korst" en een "geflambeerde taart"! En ik geef eerlijk toe dat het een zeeeeeer lekker gerechtje was. Zo lekker dat we dat zelf ook wel eens willen maken. Dus, als ik zo'n flammenkueche zelf gemaakt heb, dan post ik het resultaat hier :) Ohja, nog eventjes vermelden bij de foto dat ik die heerlijk uitziende pannenkoek had besteld en mijn vriend de flammenkueche waarvan ik heb mogen proeven.
En dan hier nog een foto van onze overheerlijke ijsjes in de Vogezen :) Het moeten niet altijd nieuwe dingen zijn om te proeven ;)
Wish me luck & keep on trying!
4 opmerkingen:
Hallo Jonne,
Wat fijn om te lezen dat onze zoon niet de enige is met een eetprobleem als deze.
We hebben gisteren je weblog ontdekt en vinden het erg herkenbaar en fijn om te lezen.
Wat lukt het je al goed om nieuwe dingen te proeven.Super hoor! Mag ik vragen of je dit in je eentje voor elkaar hebt gekregen of hulp hebt gehad van bv. een psycholoog?
Alvast bedankt voor je reactie. Ik hoop dat je nog heel lang blijft schrijven op je blog en wens je veel succes met nieuwe dingen uitproberen.
Groetjes
Hallo!
Sorry dat je zo lang op mijn reactie hebt moeten wachten! Ik heb het verschrikkelijk druk op het moment, ik ben pas aan het werk als leerkracht en da's echt van hot naar her vliegen en superveel voorbereiden.
Heel fijn dat je mijn blog ontdekt hebt. Om op je vragen te antwoorden: ik ben nog nooit naar een psycholoog geweest, ook al heb ik vaak gedacht dat ik dat misschien best kon doen. Maar ik durfde nooit, dus is het er ook niet van gekomen. Nu ik erbij nadenk, weet ik ook niet of die mij echt zou kunnen helpen. Het probleem ligt gewoon bij mij: ik moet zelf leren proeven en ik wil geen geld betalen aan iemand die mij dat letterlijk gaat zeggen :) Ik heb het proeven dus helemaal zelf gedaan! Met -uiteraard- de nodige steun en het vele geduld van familie en van mijn vriend. Af en toe helpt een sociale situatie ook, dan wil je moedig zijn en eens géén opmerkingen krijgen over je eten en dan dwing je jezelf soms om iets nieuws te proeven.
Mag ik vragen hoe oud je zoon is? Ik zou zeggen: sowieso geen druk zetten. Dat is er bij mij "fout" gegaan. Mijn ouders hebben me altijd gedwongen om dingen te eten, maar daardoor is het allemaal "uit de hand gelopen", om het zo te verwoorden. Uiteraard is het helemaal niet hun schuld dat ik zo weinig lust, maar het heeft het allemaal wat versterkt.
Groetjes
Jonne
Hallo Jonne,
Bedankt voor je reactie!
Wij zijn met onze zoon (hij is inmiddels 13) wel 'ns bij "hulpverleners" geweest zoals een homeopaat en logopediste. Maar zij hadden geen goede oplossing, zagen het eerder als uitdaging en misschien was het ook nog wel te vroeg, stond hij er zelf niet voldoende achter. Onze huisarts is van mening dat je gewoon 10x iets moet proeven, dan lust je het wel,maar daar zit nou juist het probleem. Dat proeven lukt niet.
We merken dat het lezen van deze Blog al meer heeft gedaan dan alles tot nu toe. En dat is super!
Het eetprobleem bestaat al van heel klein af aan. We hebben van alles geprobeerd en hebben uiteindelijk toegegeven om brood te geven. Misschien zijn we achteraf te vroeg overstag gegaan, maar we wilden niet dwingen (wel uit wanhoop 1 a 2x gedaan, maar dat was geen oplossing) en we wilden het wel een beetje gezellig houden aan tafel. Nooit bedacht dat het niet meer goed zou komen.
Hij eet bijna geen warm eten, helemaal geen groente, vlees, aardappels,pasta, rijst... vooral veel brood.
Maar sinds het lezen van jouw Blog al wel nieuwe soorten fruit geprobeerd en de bananenpannenkoekjes! Goed he?
Dus wie weet...
Groetjes
Hey!
Voedselneofobie is inderdaad niet iets waar zo'n hulpverleners hulp kunnen verlenen, helaas. Het zal jullie zoon moeten zijn die zelf dingen gaat proeven. Zo is het bij mij ook gegaan. Uiteraard is positieve aanmoediging zeker aan te raden, maar toch kan dat net het omgekeerde effect hebben als je het op het verkeerde moment zou doen. Geloof me, ik spreek uit meer dan genoeg ervaring. Dan wilde ik iets proeven, maar omdat iemand mij dan voorstelde om het te proeven, wilde ik plots niet meer! Tiener-koppigheid, misschien? Nu heb ik dat niet meer. Ik proef wanneer ik wil en ik proef niet als ik het niet wil (ja, dat komt ook nog steeds voor!).
Ik ben echt superblij dat het lezen van mijn blog jullie zoon al zo heeft kunnen helpen. Ik kreeg er eerlijk gezegd kippenvel van dat mijn ervaringen zo'n effect kunnen hebben op iemand. Aan jullie zoon wil ik zeggen: doe zo zeker door! Het is moeilijk, dat weet ik, maar elk klein beetje is een grooooote stap vooruit! En als je thuis bent, moet je je zeker niet schamen of anders voelen als je iets wel of niet wil proeven. Ga ervoor en als het niet lekker is: uitspuwen en drinken! :)
Het is een werkje van lange duur, maar blijf ervoor gaan en probeer jezelf voor te nemen elke dag, elke week of elke maand iets nieuws te proeven. Doelen stellen, dat helpt! Hou me zeker op de hoogte!
Een reactie posten