Hersentjes of zoiets

Ook deze week heb ik mijn moed teruggevonden. Ik ben de week goed begonnen door op hersenen lijkend voedsel te proeven; okkernoten! 

De okkernoten waren een primeur: 't was echt wel de eerste keer sinds de uitdagingen dat ik iets echt niet lekker vind. Ik heb zelfs twee keer geproefd om er zeker van te zijn dat het mij niet smaakte. De structuur, de textuur van de okkernoten was al niet bepaald mijn ding en de smaak hielp ook niet echt. Te droog, een vieze, bittere nasmaak en gewoon vies! Dus nee bedankt, nooit meer okkernoten voor mij!

Na hoogmoed komt de val. Of net omgekeerd?

Ik weet niet of jullie het gemerkt hebben, maar ik heb dus een week in mijn persoonlijke "challenge" gemist. Vorige week was een drukke week voor mij op school en het weekend was ook enorm bewogen. Dat is natuurlijk geen excuus om niets nieuws te proeven, maar het maakte het natuurlijk een pak moeilijker.

Laat me eventjes bij het begin beginnen. Sinds dit schooljaar ga ik in Brussel naar school en omdat ik niet op kot wilde, besloot ik om te gaan pendelen. Zoals op elke school waren er ook hier wat "administratieve probleempjes", met name de indeling van de lessenrooster en vooral de vakken die ik al dan niet moet volgen. Na verschillende onaangename verrassingen (VIJF vakken die ik plots "extra" moest volgen) stond mijn lessenrooster dan toch vast: maandag, woensdag en vrijdag les tot 6 uur (soms begin ik pas om 4, hé!). Dat betekent dat ik dus altijd pas laat thuis ben en vaak geen "warm" eten van thuis eet. Ik moet het op die dagen stellen met boterhammen of pistolets die ik van thuis mee neem. Niet makkelijk dus om nieuwe dingen te proberen. En daarom is het vorige week (onder andere) fout gelopen.

In het begin van deze week voelde ik me daar behoorlijk schuldig over. Ik heb mezelf namelijk teleurgesteld en als perfectionist hou ik niet van teleurstellingen! Met als gevolg: ik daagde mezelf extra hard uit om deze week iets "groter" te proberen. Et voilà, dit is wat ik vandaag heb geproefd:

Boontjes! Jazeker, ik heb groentjes geproefd en dan nog boontjes! Ik heb wel maar een klein hapje genomen en in combinatie met kroketjes, maar dan nog! Voor mij persoonlijk is het een enorme grote overwinning en ik ben supertrots op mezelf. Bovendien heb ik niet alleen boontjes gegeten, maar heb ik ook opnieuw varkenshaasje gegeten. Normaal gezien eet ik enkel vlees wanneer het versnipperd is onder enkele kroketjes, maar nu at ik het zoals "normale, volwassene mensen" dat doen. Dubbel victory!

Eventjes verder over die boontjes. Ik vraag me de laatste tijd ook steeds meer af hoe dingen smaken en vandaag had ik hetzelfde bij de boontjes. Mijn mama kon die vraag natuurlijk niet anders beantwoorden dan met: "Dat kan ik niet uitleggen, dat moet ge proeven." Ik voelde me plots eventjes heel erg moedig, nam enkele stukjes boon uit haar bord en stak die samen met een stuk kroket in mijn mond. Over de smaak kan ik alleen maar zeggen dat het ongeveer hetzelfde smaakt dan dat het ruikt. Ik denk niet dat boontjes ooit mijn grote favoriet gaan worden, maar ik ga het zeker nog eens opnieuw proeven!

Over dat varkenshaasje blijf ik positief. Ik vind het heel erg lekker, maar nog niet om er meteen grote stukken van te eten. Vandaag heb'k een stukje gegeten dat ongeveer volgende afmetingen had: 3 cm lang, 1 cm dik en 1,5 tot 2 cm breed. Super van mij, toch?

 

Dubbel succes!

De tweede week van mijn wekelijkse uitdaging verliep minder vlot. Maar gelukkig eindigde de week wel super en kon ik de derde week ook goed beginnen.

Laat me eventjes uitleggen wat er precies gebeurd is. In't kort: de tweede week bijna niets! Ik liep voortdurend rond met de gedachte "Ik moet ergens van proeven." in mijn achterhoofd , waardoor dit natuurlijk niet lukte. Ik wilde wel vanalles proberen, maar durfde niet echt. Elke dag die voorbij ging was ik lichtjes teleurgesteld in mezelf, vooral omdat ik dacht dat ik de uitdagingen nu al zou moeten opgeven. Bijna had ik de moed verloren, maar zondag was het zo ver!

We zouden uit eten gaan met het gezin: mijn ouders, mijn broer en zijn vriendin en mijn vriend en ik. Normaal gezien bestel ik op restaurant altijd tomatensoep, frietjes of pannenkoeken. Jarenlang is dat al mijn "vaste" bestelling en omdat ik nu aan deze uitdagingen bezig ben, wil ik meer proberen. Sommigen onder jullie zullen wel al weten dat ik pasta eet met de saus die we zelf maken. Mijn ouders maken normaal gezien altijd de spaghettisaus zelf, op een traditionele Italiaanse manier: gehakt, gesnipperde ajuinen, tomaten(puree) en kruiden. Heel "basic" dus. Heel lekker dus! Ik hoef geen "vieze" stukken tomaat, paprika, champignons...

Zondag koos ik dus in plaats van mijn gewone "menu" een kleine spaghetti. Ik vroeg de saus wel apart, zodat ik hem toch aan de kant zou kunnen zetten als 'ie niet lekker was. Bovendien vroeg ik nog een portie frietjes extra. Geloof me, pasta met frietjes: heerlijk! Toen ons eten geserveerd werd, had ik toch een beetje schrik om van deze "nieuwe" spaghettisaus te proeven. Ik deed slechts een klein beetje saus op de pasta, maar liet de stukken paprika en tomaat liggen. De spaghetti met de saus smaakte lekker. Het was een beetje pikant, maar dat vind ik erg lekker. Blij dat de saus me lag, gooide ik de helft van het kommetje op de spaghetti en mengde ik de hele boel onder elkaar. Hmm! Op een gegeven moment stak ik zelfs een friet in de saus en was ik verbaasd dat zelfs dat lekker was. Ten slotte proefde ik voor de tweede keer mayonaise en ook nu lag de smaak me. Al vond ik deze mayonaise minder "smaakvol" dan de vorige. Nog steeds zoet, maar minder smaak gewoon ;)

Mijn derde week heb ik dan weer extra vroeg ingezet. Na mijn lessen zat ik op de trein (ik pendel school-thuis) met een vriendin. Ze had druiven mee en vroeg of ik er eentje wilde. Mijn eerste reactie was onmiddellijk "nee", maar ik herpakte me snel en zei dat ik er toch wel eentje wilde. Ik koos een "witte" (eigenlijk zijn ze eerder geel/groen) druif. Ik heb vroeger al eens een druif geproefd, maar dat harde velletje vond ik toen echt walgelijk. Nu stak ik dus gewoon de hele druif ineens in mijn mond en vond het best lekker, dus vroeg ik er nog eentje :).

Elke keer als ik iets nieuws probeer en ik vind het lekker, ben ik helemaal verwonderd. Waarom heb ik dit of dat niet eerder geprobeerd? Nu ja, ik weet dat het niet bij elk "nieuw" soort voedsel zal zijn. Maar wanneer ik iets nieuws leer eten en het dan ook nog lust, geeft dat me weer extra moed om ook de week erna nieuwe dingen te proberen. Ook voor de komende week: wish me luck!