Druk, drukker, drukst. Zo kan ik mijn leven op dit moment beschrijven. Ik vind zelfs geen tijd of fut meer om mijn blog aan te vullen. Maar, ook al duurt het enkele weken of maanden, toch wil ik hier af en toe nog nieuwe berichten op posten. Want ik vind dat nodig. Voor mezelf, maar ook voor jullie. Zodat jullie weten dat er hoop is :)
En ja, er is hoop. Want ik heb de afgelopen periode alweer zo veel nieuwe dingen geproefd en lekker gevonden. Soms blijf ik mezelf verbazen! Het laatste dat ik heb geproefd, was iets waar ik stiekem al lang naar "uitkeek": lamsvlees. Ik heb al vaak gehoord dat lamsvlees echt heel lekker is en supermals en dat je dat toch echt wel zou moeten geproefd hebben. En ik was nieuwsgierig, oh, ik was ongelooflijk nieuwsgierig. En toen ik twee weken geleden met een groep vrienden ben gaan uiteten, kon ik eindelijk mijn kans wagen! Nee, ik heb zelf geen lams besteld, voor mij graag videe met frietjes! Maar één van die vrienden had een "Mixed Grill" besteld, met ongeveer vijf (!) stukken vlees erop. En toen hij zijn buik vol had, bleef er toch zeker geen stuk lamsvlees over. "Geef mij maar een klein stukje, ik wil wel eens proeven." BAM, dat hele stuk lamsvlees op mijn bord. Stiekem een beetje vies van het feit dat dat lamsvlees in mijn videesaus ligt, maar bon... En toen proefde ik. Met frietjes uiteraard, maar geen ketchup. En onmiddellijk, maar dan ook echt onmiddellijk goedgekeurd! Wat een heerlijk, mals, sappig, zoetig stukje vlees! Ik zou echt direct opnieuw lamsvlees bestellen.
Maar lamsvlees is niet het enige dat ik heb geproefd. Ik ben zo stilletjes aan wat meer groentjes in mijn voeding aan het toelaten. Wanneer we "noen" (lees: lekkere boerenkost, "middag") eten, bestaat dat meestal uit een stukje vlees (kalfs of varkens of kip), met daarbij wat groentjes zoals broccoli, boontjes, spruitjes of bloemkool. En dan verplicht ik mezelf om naast mijn patatjes en een klein stukje vlees, toch ook wat van de groenten op mijn bord te scheppen. Toegegeven, het is écht niet veel. Maar ik probeer. En dat vind ik al heel erg goed van mezelf.
Hoe meer ik proef en hoe meer ik (ongeveer) lust, hoe makkelijker alles lijkt te worden: familiefeestjes, personeelsfeesten, op restaurant gaan, alles wordt minder eng. Ik hoef me steeds minder zorgen te maken of er wel iets zal zijn wat ik lust. Uiteraard, die angst blijft altijd wel door mijn hoofd spoken. Zo zijn we onlangs naar een trouwfeest geweest. Ik liep natuurlijk al een week op voorhand te denken: wat zou daar te eten zijn? Wat als ik niets lust? En dan begin ik al excuusje te verzinnen: "Ik zeg gewoon dat ik al gegeten heb. Of dat ik nog geen honger heb. Of ik eet gewoon genoeg hapjes, chips en nootjes." Maar uiteindelijk bleek het nog mee te vallen. Het was geen traditioneel eten, maar een soort van kleinere hapjes: kleine stukjes pizza, noedels, croque monsieur, kleine broodjes, mini-hamburgers, ... En laat croque monsieur nu net mijn favorietje zijn :-) Ik was gered!
Nog een leuk proeverijtje, en dit is echt al té lang geleden (foei!), was bij kerstmis. Iedereen maakte een deeltje van het menu en ik stond in voor het voorgerechtje. Na lang denken en zoeken kwam ik op het idee om soep te maken. Of beter: meerdere soepen in verschillende kleuren. Ik maakte tomatengroentesoep (zo'n ongelooflijk dikke en vullende soep), gele paprikasoep (dit was nieuw voor mij, maar ik vond het echt wel lekker!) en waterkerssoep (favorietje!).
Wish me luck & keep on trying!
