Gisteren heb ik voor de eerste keer in mijn leven spaghettisaus volledig zelf gemaakt. En hoe! Normaal gezien eet ik altijd mijn mama haar basisreceptje (ajuintjes stoven - gehakt erbij - kruiden - tomatenpuree erbij en klaar!), maar deze keer wilde ik iets anders proberen.
Als ik op restaurant ga, neem ik meestal spaghetti bolognaise, ik noem het mijn "veilig restaurantvoedsel". Er kan bijna nooit iets misgaan en als ik niet zeker ben of ik de saus lust, laat ik ze in een aparte kom brengen. Ideaal voor een voedselneofoob als mezelf! Maar dus, wat ik hiermee wilde zeggen: de spaghettisaus op restaurant is nooit zo'n "simpele" saus als die van thuis, maar er zitten ook champignons in, paprikastukjes, tomatenstukjes, noem maar op... En die maken de saus net ietsje pikanter en feller van smaak, wat ik behoorlijk lekker vind.
En dus kocht ik gisteren in de winkel een paprika om in de saus te doen. Na wat googlen en zelfs een telefoontje naar mijn zus om te weten wanneer ik de paprika precies in de saus kon doen (ik weet het, ik ben een echte "noob" in de keuken), kon ik eraan beginnen. Het spannendste moment van koken vind ik altijd wanneer iemand anders het in zijn mond steekt: gaat hij het lusten? Is het genoeg gekruid of misschien te fel? Argh! Spanning ten top, dus! Maar zowel mijn broertje als mijn papa hebben de saus goedgekeurd! Voor mezelf en mijn broertje was het misschien ietsje te pikant (ik vermoed te veel kruiden erin gesmeten), maar mijn papa houdt daar wel van. Kooksessie geslaagd dus!
P.s. Ik weet dat ik de laatste tijd niet meer veel geblogd heb, maar ik heb het gewoon ongelooflijk druk met school EN -ik moet het eerlijk toegeven- ik heb gewoon niets nieuws meer geproefd. Dit komt deels ook wel DOOR school: ik heb meestal les tot zes, waardoor ik pas terug thuis ben om 8u! En eten heropwarmen, da's niet zo mijn ding :)
Hoe dan ook, blijf proeven, houd de moed erin en wens me veel succes!
2 opmerkingen:
Goed bezig!
Dus als ik het goed begrijp eet je wel een sausje in een restaurant waar van alles en nog wat in is geknikkerd zonder dat je precies weet wat?
Bij mij zou dat al een no-go zijn hoor, tenzij ik zeker weet wat erin zit en dat ik dat allemaal lust!
Succes met je school!
Jep, dat klopt! Da's heel klein begonnen hoor. De eerste keer dat ik op restaurant spaghetti at, moest dat SOWIESO in een apart kommetje. Eerst ben ik dan eens met de spaghetti door de saus gegaan, om wat van die smaak te proeven. En dan aan de tafelgenoten gevraagd: "En wat is dit? En dat? En dit?" En na verschillende keren dan toch eens de saus erop laten doen, goed mengen, zodat ik eigenlijk voornamelijk het "natte" gedeelte van de saus en niet zozeer het gehakt en de groentjes bij mijn spaghetti at! En uiteindelijk vind ik het zelfs niet meer zo erg als er wat gehakt of stukjes groenten tussen mijn spaghetti zitten. Alles in kleine stapjes dus!
Een reactie posten