De eerste soep heb ik volledig zelf gemaakt: "Homemade Tomato Soup". Dat was toch de titel van het receptje :) Kort uitgelegd: je neemt 6 tomaten, 2 rode paprika's en 1 ajuin. De tomaat snij je in 2 of 4 stukken (verwijder de pitten), de paprika's in grove stukken (ook zonder pitten) en de ajuin in 4. Die groentjes rooster je samen met wat tijm in de oven. Ondertussen maak je ongeveer 2 liter groentebouillon. Als de groentjes klaar zijn, gooi je ze samen met een potje tomatenpuree in de bouillon. Laten koken, mixen en klaar! Echt niet moeilijk dus! En toch heel lekker. Nu, om eerlijk te zijn, ik persoonlijk vond de soep iets te fel naar paprika smaken, maar hier thuis kreeg ik alleen maar positieve reacties, hoera!
Als je die soep ook wilt maken, hier alvast de link naar het Engelstalige recept: HIERZO!
Hoe de soep eruit zag toen ze nog aan het koken was:
De tweede soep heeft mijn mama vandaag gemaakt: waterkerssoep. En ik moet eerlijk toegeven, het zag er niet uit. Een groene soep. Groen. GROEN!!! Als er iets is wat ik niet wil eten, zijn het groene dingen. Toen mijn mama dan ook vroeg of ik een beetje wilde proeven, was mijn eerste reactie onmiddellijk: NEE! En toen besloot ik om er eventjes aan te ruiken. Ik weet niet of jullie dit gaan begrijpen, maar als iets een "groene" kleur heeft, dan ruik ik dat ook.. Heel gek. Maar dus, die soep had ook een "groene geur", maar wel een lekkere groene geur. "Doe ké zot", zeggen ze in Gent. En dat deed ik! My god, die soep was echt superlekker! Hoe kon het zijn dat iets dat ik de eerste keer proef zo lekker kan zijn? Ik heb me direct zelf een (kleine) portie ingeschept en toen die op was, ben ik nog een kommetje gaan bijhalen. Wel honderd keer heb ik gezegd dat die soep zo ongelooflijk lekker was. En ik kan het nog steeds niet geloven!
De waterkerssoep is overigens heel makkelijk te maken. Je stooft de waterkers (enkel het bovenste deel + een stukje van het steeltje, weg met de wortels!) in boter, dan doe je er kippenbouillon bij, laten koken, mixen en klaar. Makkelijkste soepje ooit, toch?
Mijn foto van de soep (slechte kwaliteit!)
De internet-foto van waterkerssoep:
Wish me luck & keep on trying!
2 opmerkingen:
Hey Jonne! Blij dat ik je blog ontdekt heb! Kan je eens vertellen hoe jouw gezin en familie er mee omgaat? En ken je persoonlijk nog mensen met hetzelfde eetprobleem?
Hoi Anoniem!
Super dat ik er een lezer bij heb :)
Mijn gezin gaat er nu heel goed mee om. Ze weten ondertussen wel dat het niet "zomaar" een "fase" is die voorbij gaat. Vroeger was dat echter anders. Ik heb vaak uren boos en wenend aan tafel moeten zitten, TOT ik mijn bord leeg at. Nu laten ze me eten wat ik wil. Soms proberen ze mij iets te laten proeven, maar dat gebeurt toch enkel als ik dat wil :)
Wat de rest van mijn familie betreft, ik denk wel dat zij het weten dat ik "geen goede eter" ben, maar omdat wij nooit vaak grote familiefeesten doen, komt het eet-gedeelte ook niet echt aan bod. Mijn (toekomstig) schoonbroer heeft echter zijn mening over het "niet lusten", namelijk dat ik maar niet flauw moet doen en gewoon moet proeven. Ieder zijn mening, zeg ik dan!
Voor de rest ken ik persoonlijk niemand met dit probleem. Jammer wel, want het zou wel heel tof zijn moest ik er met iemand kunnen over praten die hetzelfde meemaakt.
Groetjes!
Een reactie posten