Wat kan nieuwe dingen proeven soms toch een ware teleurstelling zijn... Zeker als je al lange tijd vanalles hebt geproefd en ook (min of meer) lustte. Op zo'n moment zou je bijna denken dat je nooit meer iets nieuws wilt proberen. Maar! Daar moet je je gewoon overzetten! Neofobie overwinnen gebeurt met vallen (veel vallen) en daarna ook opstaan!
Twee weken geleden kwam mijn vriend thuis van een bezoekje aan de buurman met een zakje vol vlees. Duivenvlees! Laat me eventjes eerlijk zijn: ik haat duiven. Of beter gezegd: ik heb er enorm schrik van! Ik ben niet altijd bang geweest van duiven, hoor. Maar op een gegeven moment kwam er in me op dat (de meeste) duiven rode ogen hebben. En dat "duiven" wel erg lijkt op "duivels". Nee, ik geloof niet in duivels, maar toch! En dat vreemde duivengedrag, die rare bewegingen en vooral dat opdringerig gedoe!
En toch wilde ik wel van duivenvlees proeven. Dus zocht ik raad: eerst bij de buurman en daarna ook bij familie en vrienden. Van verschillende "bronnen" hoorde ik: eerst de duif koken (bouillon trekken) en daarna gewoon kruiden met peper en zout en bakken met boter. Dus zo maakte ik mijn duifje ook klaar.
Voor mijn vriend was het al duidelijk van het begin: duivenvlees is een soort van "wild" en het bevat botten, dus dikke "no-no" voor hem :) Maar ik, moedig als ik was, wilde zeker en vast ervan proeven! Tenminste... totdat ik het stukje duif opensneed. Ik heb namelijk nog nooit in mijn leven zo'n donker stuk vlees gezien, laat staan geproefd. En daar stond het dan voor mijn neus: donkerbruin en ik wist bovendien ook niet of het wel goed klaargemaakt was! Maar ik had me nu eenmaal voorgenomen om te proeven en dus stak ik snel een stukje van dat donkere vlees met een stukje kroket in mijn mond.
Nog nooit in mijn hele leven heb ik ooit braakneigingen gehad omdat ik iets moest eten. (Ofja, toch niet dat ik weet.) Maar nu dus wel. Ik stak dus dat stukje duif en kroket in mijn mond. Knabbel, knabbel, knabbel. Vreemde smaak.. Knabbel, knabbel, knabbel... Ohnee, dit gaat NIET goed! Dat moet nu uit mijn mond! Onmiddellijk! Het moest er al uit zijn! En ik liep héééél snel naar de keukenrol om het stukje uit te spuwen. Bah, nooit meer.
Maar eerlijk, ik zou het zeker en vast nog eens proeven als het door iemand anders is klaargemaakt ;)
Wish me luck & keep on trying!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten